Arthur Conan Doyle; İrlanda kökenli İngiliz yazarıdır. (Edinburgh 1859-Sussex/Crowborough 1930).
Katolik okullarında okudu, Edinburgh Üniversitesi’nde tıp öğrenimi görerek hekim oldu (1881). Güney denizlerine, kutup bölgelerine, Ekvator Afrikası’na sefer yapan gemilerde 1892’den 1890’a kadar az bir para karşılığında gemi hekimi olarak çalıştı, Habakuk Jephson’s Statement (Habakuk Jephson’un İfadesi) 1884, özellikle Sherlock Holmes tipini yaratan ilk kez okurlarına sunduğu A Study in Scarlet (Kızıl Leke) 1887, tarihsel içerikli Micah Clarke (1888) ve The White Company (Beyaz Bölük) 1890 gibi ilk eserlerini bu seferleri sırasında yazdı. 1891’den başlayarak kendini tam anlamıyla edebiyata adadı.
Sherlock Holmes’in Serüvenleri (The Adventures of Sherlock Holmes) 1892, Sherlock Holmes’in Anıları (The Memoirs of Sherlock Holmes) 1893 ve en güzel tarihsel romanları oldukları halde Sherlock Holmes’in gölgesinde kalan Refugees (Sığıntılar) 1893, Rodney Stone (1896), The Exploits of Brigadier Gerard (Tuğbay Gerard’m Yiğitlikleri) 1896 hep bu dönemin çalışmalarıdır. 1898’de Sudan Seferi nedeniyle hekim olarak askere alındı, daha sonra Boer Savaşı’na katıldı, ancak 1902’de ülkesine döndü, aynı yıl gördüğü kahramanca hizmetlerine karşılık “sir” ünvanıyla onurlandırıldı. Dedektif öyküleri olarak Baskerviller’ in Köpeği (The Hound of The Baskervilles) 1902, Sherlock Holmes’in Yeni Maceraları (The Return of Sherlock Holmes) 1905, Korku Vadisi (The Valley of Fear) 1915 ve Son Macera (His Last Bow) 1917 ile öldürdüğü halka malolmuş kahramanını sürekli ısrarlar üzerine yeniden dirilttiği Sherlock Holmes’in Hatıra Defteri (The Case Book of Sherlock Holmes) 1927, tarihsel romanlar olarak Sir Ngel (1906), The House of Temperley (Temperley Ailesi) 1909, The Lost Poison Belt (Zehirli Kemer) 1913 başlıca eserleridir. Birinci Dünya Savaşı’ nda oğlunu yitirdikten sonra üzüntüsünden ispritizmaya yöneldi ve History of Spiritualism (Ispiritizmanın Tarihi) 1926, The Maracot Deep (Engin Derinlikler) 1928 gibi çalışmalarla oyalandı.
Katolik okullarında okudu, Edinburgh Üniversitesi’nde tıp öğrenimi görerek hekim oldu (1881). Güney denizlerine, kutup bölgelerine, Ekvator Afrikası’na sefer yapan gemilerde 1892’den 1890’a kadar az bir para karşılığında gemi hekimi olarak çalıştı, Habakuk Jephson’s Statement (Habakuk Jephson’un İfadesi) 1884, özellikle Sherlock Holmes tipini yaratan ilk kez okurlarına sunduğu A Study in Scarlet (Kızıl Leke) 1887, tarihsel içerikli Micah Clarke (1888) ve The White Company (Beyaz Bölük) 1890 gibi ilk eserlerini bu seferleri sırasında yazdı. 1891’den başlayarak kendini tam anlamıyla edebiyata adadı.
Sherlock Holmes’in Serüvenleri (The Adventures of Sherlock Holmes) 1892, Sherlock Holmes’in Anıları (The Memoirs of Sherlock Holmes) 1893 ve en güzel tarihsel romanları oldukları halde Sherlock Holmes’in gölgesinde kalan Refugees (Sığıntılar) 1893, Rodney Stone (1896), The Exploits of Brigadier Gerard (Tuğbay Gerard’m Yiğitlikleri) 1896 hep bu dönemin çalışmalarıdır. 1898’de Sudan Seferi nedeniyle hekim olarak askere alındı, daha sonra Boer Savaşı’na katıldı, ancak 1902’de ülkesine döndü, aynı yıl gördüğü kahramanca hizmetlerine karşılık “sir” ünvanıyla onurlandırıldı. Dedektif öyküleri olarak Baskerviller’ in Köpeği (The Hound of The Baskervilles) 1902, Sherlock Holmes’in Yeni Maceraları (The Return of Sherlock Holmes) 1905, Korku Vadisi (The Valley of Fear) 1915 ve Son Macera (His Last Bow) 1917 ile öldürdüğü halka malolmuş kahramanını sürekli ısrarlar üzerine yeniden dirilttiği Sherlock Holmes’in Hatıra Defteri (The Case Book of Sherlock Holmes) 1927, tarihsel romanlar olarak Sir Ngel (1906), The House of Temperley (Temperley Ailesi) 1909, The Lost Poison Belt (Zehirli Kemer) 1913 başlıca eserleridir. Birinci Dünya Savaşı’ nda oğlunu yitirdikten sonra üzüntüsünden ispritizmaya yöneldi ve History of Spiritualism (Ispiritizmanın Tarihi) 1926, The Maracot Deep (Engin Derinlikler) 1928 gibi çalışmalarla oyalandı.